Merkezimizce düzenlenen eğitim ve söyleşi programlarının 18.si, Halk Şairleri Murat DUMAN, Vedat FİDANBOY ve Aşık Yakup TEMELİ’nin sundukları Şiir Dinletisi ile gerçekleşti. İnsani değerlere, vatan sevgisine ve sevdaya ilişkin şiirlerin seslendirildiği programda, ayrıca milli kültür ve sanatımızın önemine, halk sanatçılarının sıkıntılarına, bu sanatların unutulmaması ve yeni sanatkarların yetişmesi için yapılması gerekenlere ilişkin görüş alışverişinde bulunuldu.

SÖYLEŞİDEN KARELER:

DANDİNİ

Her şey tuhaf oldu bu son yıllarda,
Şarkılar dandini sözler dandini…
Bir garip vuruyor mızrap tellere,
Makamlar dandini, sazlar dandini…

Udi mi, neyzen mi, ney belli değil,
Kim erkek, kim kadın, şey belli değil,
Bayan belli değil, bay belli değil,
Oğlanlar dandini, kızlar dandini…

Gelmeden geçiyor yazlar hız ile,
Gelince gitmiyor kış denen çile,
Zamana uydu bak mevsimler bile,
Baharlar dandini, yazlar dandini…

Neye baksam her şey sapıttı biraz,
Vişneye özenip ekşidi kiraz,
Şaşmam, yumurtlarsa folluğa horoz,
Ördekler dandini, kazlar dandini…

Çokları ülkemde Sezar oldular,
Halkın asabını bozar oldular,
Lisan bilmeyenler yazar oldular,
Yazılar dandini, tezler dandini…

Sardı dünyamızı kokan terimiz,
Daha da kokuttu parfümlerimiz,
Sonunda delindi atmosferimiz,
Buzullar dandini, buzlar dandini…

Mevcut yasaların sanki bir yanı,
Koruyor gizlice halkı soyanı,
Keyfince verilir gelir beyanı,
Fazlalar dandini, azlar dandini…

Her kime sorarsam uluyum diyor,
Tanrının namuslu kuluyum diyor,
Depoda tepinip suluyum diyor,
Benzinler dandini, gazlar dandini…

Şehirleri magandalar bastılar,
Sokaklara tükürdüler kustular,
Musluklardan akan sular sustular,
Kanallar dandini, büzler dandini…

Saçını kazıtır şaşıran velet,
Yüzünün kılına kullanmaz jilet,
Parayla ölçülür oldu asalet,
Soylular dandini, yozlar dandini…

Bir kitap açıp da okumaz cahil,
Bu yüzden yalaka, bu yüzden gafil,
Yediği kazıklar çuvaldız dahil,
İğneler dandini, biz’ler dandini…

Fidanboy, kısa kes uzatma sözü,
Her şeyin bozuldu mayası özü,
Böyle uygarlığın kör olsun gözü,
Sevinçler dandini, hazlar dandini… Vedat FİDANBOY

BÖYLE YAZILMIŞ

Topladım çıkardım ne kaldı elde,
Yıllarca koştuğum boşaymış meğer,
Kalmadı bahçemde bülbülde gül de,
İki gözüm birden şaşaymış meğer…

Görmeden baharı hazana girdim,
Şu fani dünyaya çok emek verdim,
Belki de bilmeden gönüller kırdım,
Ömrün akış yönü kışaymış meğer…

Zehir sundu zaman bal diye içtim,
Seneler yıprattı ben benden geçtim,
Kalbim isyanlarda riyadan kaçtım,
Vefasız şu nefsim maşaymış meğer…

Sönerken ateşim küllerim kaldı,
Hüzünlü gözlerim yaşları saldı,
Yöneldim maziye aklımı aldı,
Pehlivan oluşum tuşaymış meğer…

Seven dostlar gelip selam verdiler,
Hoş muhabbet edip hatır sordular,
Kaybolan yıllardan güller derdiler,
Hayatım bir anlık neşeymiş meğer…

Çarşıdan aldılar bir beyaz astar,
Kalbim yangın yeri yârini ister
Dünyada kalanı gel bana göster,
Adresim mezarda köşeymiş meğer…

Çalıştım didindim boşa koydular,
Soydular bedeni yaşa koydular,
Toprağı kazarak taşa koydular,
Yıllarca koştuğum taşaymış meğer…

Duman oğlu der ki; dumanım tütmez,
İçimde yangın var kederim bitmez,
Güneş ufku aştı sözüm kâr etmez,
Toprağın arzusu başaymış meğer… Murat DUMAN